Bakit?
Kahapon may sinamahan akong outreach program para sa mga lolo at lolang napabayaan o inabanduna o di mahanap ang kaanak. Karamihan sa kanila wala na sa katinuan. Sila'y nangungulila at sabik sa dalaw.
Nang dumating kami, sobrang tuwa sila. Ako'y naiyak, di mapigilang lumuha. Ang sabi ko sa sarili, "I will do my best to take care of my parents, both mama and papa.
Sorry but I don't want to come back there anymore. It's stressful. Or maybe I will change my mind after some time. It just breaks my heart to see them there. I pray they will have hope and peace from Lord.
No comments:
Post a Comment